വയലിനില്‍ നിന്നും വയലറ്റ് നിറമുള്ള
പൂക്കള്‍ പറന്നു പോകുന്നു
ശലഭങ്ങളാണെന്നു തോന്നി-പക്ഷെ
മണമുള്ള ശ്രുതിമലരുകള്‍.
സ്നേഹമധു തൂവി, നാണിച്ചു മിഴി നനഞ്ഞ്
ഇതളില്‍ സ്നിഗ്ധ വര്‍ണ്ണം നിറച്ച്
സാന്ദ്രസുഗന്ധിയാം സൌമ്യപുഷ്പങ്ങള്‍
ഹൃദയവാനം നിറയ്ക്കുന്നു.
ഇവിടെയീ ഒറ്റമുറി വീട്ടിലിരുന്നു ഞാന്‍
വയലിനില്‍ ശ്രുതി ചേര്‍ക്കവേ
നിനവില്‍ നിലാവിന്‍ വിഷാദം നിറഞ്ഞു
വിധുരയായ്‌ രാവു കേഴുന്നു.
ഹരിതസുതാര്യ മുന്തിരി മണികളില്‍
മധുരനീര്‍ നിറയുന്നതുപോലെ
ശ്രുതിമലരിലോരോന്നിലും പ്രണയാതുരം
വാക്കുകള്‍ വിങ്ങിനില്‍ക്കുന്നു.
പറയാതെ പറയുന്ന വാക്കിന്റെ പൊരുളിലെ
മധുരമാണെന്നുമെന്‍ പ്രണയം
വയലറ്റ് പൂക്കള്‍ വസന്തം വിരിയ്ക്കുന്ന
വയലിനിന്‍ വയല്‍വല്ലി ഞാനും!
No comments:
Post a Comment